Księgowanie spóźnionych dokumentów kosztowych

 

Często zdarza się, że Przedsiębiorca otrzymuje lub przekazuje do biura księgowego dokumenty kosztowe (faktury, rachunki, paragony) z opóźnieniem. Bywa, że jest ono na tyle duże, że nie jest możliwe zaksięgowanie ich w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w miesiącu w którym został poniesiony koszt. Miesiąc ten jest już zamknięty, a podatek zapłacony. Dotychczas organa podatkowe stały na stanowisku, że zaksięgować taki dokument można tylko z datą poniesienia kosztu, co wymaga dokonania korekty rozliczeń.

                Z uwagi na dużą uciążliwość takiego podejścia oraz wiele wątpliwości związanych z takim podejściem Minister Finansów MF zdecydował się wydać interpretację ogólną w tej sprawie. Stwierdził w niej, że w takich przypadkach korekta wsteczna kosztów nie jest konieczna. Możemy w niej przeczytać, że:

„…Reasumując, dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu uzyskania przychodu otrzymany przez podatnika lub przekazany do biura rachunkowego w późniejszym terminie, może być zaksięgowany (ujęty) w PKPiR (podatkowej księdze przychodów i rozchodów) w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego. Powinno to nastąpić do końca roku podatkowego, w którym zgodnie z art. 22 ust. 4 albo ust. 5-5c ustawy PIT, koszt ten może być potrącony. (Dz.Urz.MF z 2 marca 2023 r. poz. 21)

                Należy zwrócić uwagę, że powyższa interpretacja dotyczy podatku PIT czyli podatku dochodowego. Co do podatku VAT dotychczasowe przepisy nie uległy zmianie. Przypomnijmy dziś odliczenie podatku VAT od faktury kosztowej może nastąpić najpóźniej w miesiącu, w którym mija 90 dni od daty poniesienia kosztu.